Израел од 7.октомври почна воена кампања на „изгорена земја во Газа“ по прекуграничните напади без преседан на Хамас, уништувајќи ја опколената енклава со постојано бомбардирање.
Континуираните и недискриминирачки бомбардирања убиле повеќе од 20.000 Палестинци, повеќето деца и жении ја претвориле енклавата во пејзаж расфрлан со урнатини од пеколот.
Во средиштето на обидите на Израел да ја уништи Газа и во неверојатниот број на цивилни жртви лежи воената филозофија позната како доктрина Дахија, која ја отфрла секоја утврдена норма на војување, велат експертите и аналитичарите.
„Во основата на израелската доктрина Дахија е идејата за предизвикување штета наместо точност при изборот на целта“, вели д-р Арон Брегман, кој служел во израелската армија шест години и сега е предавач на Кралскиот колеџ во Лондон.
Тој беше и поранешен парламентарен асистент на Кнесетот.
„Затоа најмалку 40 отсто од бомбите што израелските авиони ги фрлија врз Газа се неми бомби“, изјави тој за ТРТ Ворлд, мислејќи на експлозивни направи за слободно паѓање кои немаат никаков систем за наведување и затоа се многу неточни.
Ова, исто така, го објаснува неверојатниот број на цивилни жртви во Газа - резултат на тоа што Израел нема вистинска намера да ги заштити цивилите, вклучително и спречување на испорака на помош до повредените.
Д-р Дејвид Марфи, предавач по воена историја на Универзитетот Мејнут во Ирска, ја споредува израелската војна со бомбардирањето за време на Втората светска војна, чија цел е уништување градови за да цивилното население се крене и побуни против нивните влади.
„Меѓутоа, она што го видовме во Газа е крајната точка на оваа парадигма на „војната во градовите“, бидејќи не остануваат опции за преживување за цивилите... дури и да се засолнат во какви било центри на ОН, Црвената полумесечина или болници“, вели тој за ТРТ Ворлд.
Доктрина на смртта
Дахија,предградие на Бејрут, Либан беше во центарот на израелските воени операции во 2006 година. Израел тврдеше дека тоа е упориште на Хезболах.
Израелската војска ја срамни со земја целата населба Дахија како казна за да го натера населението да престане да го поддржува Хезболах.
Доктрината го оправдува асиметричното војување, уништувањето на цивилната инфраструктура, колективното казнување и употребата на непропорционална сила.
„Она што се случи во Дахија, и операционализирано како доктрина Дахија, е целосно непочитување на меѓународното право... тоа прекршува две клучни одредби, пропорционалноста и разликата“, изјави Рашид Калиди, професор по историја на Универзитетот Колумбија, за ТРТ Ворлд.
Тогашниот израелски воен командант Гади Ајзенкот изјави дека сите села во населбата Дахија се воени бази од перспектива на Израел.
„Тоа беше политиката на Израел до одреден степен и во Газа“, вели професорот Калиди.
Експертите ги истакнаа сличностите меѓу израелските напади во Дахија и тековната војна во Газа, која тврди дека го цели Хамас, но не прави разлика меѓу борци и цивили.
„Во тековната војна, Израелците го дефинираат Хамас како непријател, иако нивните вистински брутални акции се чини дека сугерираат дека тие го сметаат палестинскиот народ за непријател“, додава Ахрон.
Фрлањето неми бомби врз градот ја покажува и вистинската намера да се предизвика штета, посочува тој.
Според неодамнешниот медиумски извештај, американската Канцеларија на директорот на националното разузнавање вели дека речиси половина од 29.000 ракети воздух-земја што се користат за напад на Газа биле ненаведувани „неми бомби“.
„Зошто да фрлите скапа бомба ако сè што сакате да направите е да предизвикате штета и да срамните цели населби, што може да се постигне со релативно евтина глупава бомба? , вели Брегман.
„Ако ги прашате Израелците зошто е неопходно да се срамнат со земја цели населби, тие ќе ви кажат дека тоа е неопходно за да се заштитат нивните војници од снајперисти и слично. Но вистината е дека тие го прават тоа за да предизвикаат штета“.
Лажни ветувања
И покрај тоа што Израел издаде наредби за евакуација, неговите воздушни напади беа насочени кон таканаречените „безбедни рути“ што ги користат цивилните конвои.
„Палестинците во Газа се заробени таму, но Израел сè уште продолжува да го напаѓа градот каде што се цивилите“, вели д-р Марфи.
„Во урбаната војна, што е многу тешко место за минимизирање на цивилните жртви, ако продолжите да напаѓате, тоа значи дека намерно ги гаѓате цивилите“, додава д-р Марфи.
„Цивилите во борбените зони ѝ служат на израелската стратегија бидејќи концептот зад ова е дека ако доволно го казнат цивилното население, се очекува тоа да се сврти против Хамас“, објаснува тој.
Иако Израел не се двоуми да ги нападне болниците, тој исто така спречува медицински материјали да влезат во опколената енклава.
„Ова значи уништување на способноста на цивилите да преживеат“, вели Марфи, додавајќи дека во овој случај тоа е сосема очигледно.
Напаѓање згради со висока вредност
Ова е прогресија на доктрината Дахија и она што тие го правеа претходно, изјави професорот Калиди.
„Некои цели беа нападнати едноставно затоа што се сметаат за цели со висока вредност без никаква неопходна поврзаност со војната“, објаснува тој, наведувајќи ги примерите на Исламскиот универзитет во Газа, зградата на парламентот, зградата на судот, библиотеката и болниците.
Напаѓаа дури и возила на брза помош, потсетува тој, додавајќи „ова е ново ниво на целосна негрижа за меѓународното хуманитарно право“.
„Многу е јасно дека има оддалечување од страна на израелските планери од некаква пресметка помеѓу вредноста на целта како војска и бројот на цивили кои би биле убиени повремено“, вели тој.
