Извор од израелското разузнавање изјави дека затворениците во Газа, каде што израелската армија продолжува да напаѓа, „не се најголем приоритет“ и дека не можат да се спасат со спасувачка операција туку само со договор.
Според истрагата спроведена од веб-страницата „+972“ од Тел Авив во соработка со „Локален повик“, заснована на разузнавачки извори, израелската војска извршила „брутални“ напади во Газа со малку информации за тоа каде се држат израелските затвореници или со минимални мерки во однос на нивната безбедност.
Разузнавачки извори потврдија дека интензивното бомбардирање во првата фаза од израелската офанзива врз Газа е извршено без јасни информации за тоа каде се држат заложниците.
Според изјавите на Израелците и нивните семејства кои беа ослободени при размената на заробеници меѓу Израел и Хамас, еден од најголемите стравови на затворениците во Газа беше заканата од израелски воздушни напади и бомбардирања.
Фактот што многу затвореници и нивните семејства открија дека не биле чувани во тунели, покажува дека затворениците во Газа се незаштитени од израелските напади.
Осврнувајќи се на првите недели од израелските напади врз Газа, разузнавачки извор рече: „Израелската војска изврши интензивни бомбардирања со многу малку разузнавачки податоци и уништи половина од Газа“.
Изворот навел дека израелската армија „немаше намерно да убива затвореници доколку знаеше дека се во одредена зграда“, но „извршила илјадници напади знаејќи дека и затворениците може да бидат ранети“.
Израелецот Ноам Дан, чии тројца роднини беа киднапирани на 7 октомври, а двајца беа ослободени, исто така нагласи дека по ослободувањето на првите затвореници, семејствата откриле дека повеќето од она што израелските политичари им го кажале за тоа каде се наоѓаат затворениците не е вистина.
„Првично владините претставници ни ставија до знаење дека затворениците се во тунелите и затоа нема да бидат погодени од военото бомбардирање“, рече Дан.
Сепак, кога затворениците беа ослободени, сфатија дека повеќето од нив се над земја, во домовите на луѓето. Тие додадоа дека сфатиле дека изјавите на владата се погрешни и рекоа: „Сè што мислевме дека е правилно падна во вода“.
Дан нагласи дека од разговорот со ослободените затвореници дознал дека „нивниот вистински страв бил да загинат или да бидат ранети во нападите на израелската армија“.
Ноам Дан изјави и дека има докази дека затворениците биле погодени за време на израелското бомбардирање на Газа.
Друг разузнавачки извор рече: „(Во израелскиот напад на Газа) Во првите две или три недели немавме доволно разузнавачки информации за затворениците и тие не беа прв приоритет“, додавајќи:
„Тоа не ни беше главен приоритет, а вистината е дека не е ниту денес. За жал, не верувам дека армијата ќе успее да ги ослободи затворениците преку спасувачка операција. Мислам дека не можеме да ги ослободиме затворениците без договор“.
