Сеништето за проширување на војната меѓу Хезболах и Израел станува тешко да се игнорира.
Групата поддржана од Иран неодамна истрела десетици ракети кон северот на Израел, тврдејќи дека извршила напади врз воздушниот контролен центар во Мерон и низа други населби. Нападите на Хезболах беа одговор на засилените израелски воздушни напади на либанска територија, чија цел беа цели градови и села на југот на земјата.
Западните дипломати се трудат да ги смират тензиите, додека американските разузнавачки експерти предвидуваат можен израелски упад во Либан.
Говорејќи за Си-Ен-Ен минатата недела, висок функционер на администрацијата на Бајден предупреди: „Ние работиме на претпоставката дека израелската воена операција ќе биде во наредните месеци. Израелска воена операција е јасна можност“.
Нападите од Хезболах и Израел исто така достигнаа крајна точка. Израел неодамна го одбележа своето најинтензивно бомбардирање на Либан од октомври 2023 година и се заканува дека ќе ги засили нападите против Хезболах дури и ако примирјето со Хамас се материјализира во Газа.
Тоа е сценарио неприфатливо за Хезболах, кој инсистира на тоа дека прекинот на непријателствата во Газа е клучен за запирање на нападите. Темпото и зачестеноста на одмаздничките напади на Хезболах ги погодија нервите во Израел. „Ние ќе го продолжиме огнот и тоа ќе го правиме независно од југ, додека не ги постигнеме нашите цели“, кои вклучуваат целосно повлекување на Хезболах од границата“, изјави неодамна израелскиот министер за одбрана Јоав Галант.
Пуста желба е на Израел дека може целосно да го отстрани Хезболах од границата. Со месеци, групата реагираше на слични закани со засилување на присуството на борци во областа. Таа го смета ова присуство како одвраќање против враќањето на израелските доселеници на север, што е наведен приоритет за Израел.
Околу 60.000 израелски доселеници беа принудени да го напуштат северот поради прекуграничните ескалации, но сепак се во дометот на напад на противтенковските ракети и ракетниот арсенал на Хезболах. Сето ова му отежнува на Израел да ги зголеми своите напади без да ризикува ескалација од големи размери за возврат.
Понатаму, ударите длабоко во либанска територија може да значат поголем притисок врз Хезболах да одговори со напади со висока прецизност, зголемувајќи ја можноста за влегување во игра на ново оружје.
Во последниве недели Хезболах ги презентираше ракетите земја-земја со боева глава од 50 килограми, главно обезбедени од Иран. Тие се доволни за групата да навлезе во северните граници на Израел и да го оневозможи враќањето на десетици илјади раселени Израелци.
Слично на тоа, шемите на напади на Хезболах сугерираат дека одмаздничките напади ќе продолжат да се движат надвор од израелско-либанската гранична зона ако израелските воени авиони ја продлабочат својата пенетрација на либанска територија.
Неговиот брз одговор на израелскиот воздушен напад врз Балбек е пример: ракетите на Хезболах погодија координати во централната Голанска висорамнина и беа проследени со напади со висока прецизност против израелската воздушна контрола и воените локации.
Во средината на овие ескалации, примирјето меѓу Израел и Хамас доби значителна важност. За Хезболах, влогот е јасен: неговите тековни напади се делумно поврзани со израелскиот геноцид во Газа и ќе размисли за прекин на нападите ако Хамас се согласи на примирје во Газа.
Иако израелскиот министер за одбрана Галант рече дека прекинот на огнот во Газа нема да ги ограничи планираните напади на Израел врз Либан, неговата реторика ги игнорира основните ограничувања.
Уште во јануари, тајната проценка на Американската одбранбена разузнавачка агенција (ДИА) покажа дека воените средства на Израел ќе бидат намалени поради неговата тековна војна во Газа, доведувајќи ги во прашање нападите против Хезболах. За Израел, сеопфатна војна може да значи и борба на повеќе фронтови, која зависи од помошта на САД за одржување на напади со висок интензитет против Хезболах во Либан.
А сепак, тековните приоритети на Вашингтон за Либан и Газа прават релаксирачки контраст. Како прво, САД се длабоко вклучени во привремените напори за примирје во Газа и сметаат дека ова е клучен чекор кон преговорите за да се смири ескалацијата меѓу Израел и Хезболах.
Не барајте подалеку од американскиот специјален пратеник Амос Хохштајн, кој помогна во посредувањето во договорот за поморската граница меѓу Израел и Либан од 2022 година. Хохштајн наскоро треба да замине во Либан за да помогне да се разбијат прекуграничните тензии и потенцијално да се повтори сличен договор на копнениот граничен фронт. Настрана дали САД ќе успеат или не: пристапот на Вашингтон кон Хезболах е во спротивност со оној на Израел, кој инсистира дека е „подготвен веднаш да го нападне“ Хезболах доколку биде испровоциран.
Ветувајќи дека ќе ги одржи нападите без оглед на прекинот на огнот, Израел се чини дека уште повеќе ги насочува шансите против себе. Нападите ризикуваат да го прошират сѐ поголемото упориште на Хамас во јужен Либан, основата на неговите неодамнешни напади против Израел.
Хамас со месеци привлекува регрути за паралелни вооружени сили кои би можеле да помогнат и да ги унапредат прекуграничните ескалации на Хезболах со Израел. Во овој период главен поттикнувач беше немилосрдниот напад на Израел врз Газа и неговото одбивање да прифати каква било привремена пауза во агресијата.
Како резултат на тоа, вооруженото крило на Хамас -Бригадите Касам зајакнаа на југ гаѓајќи ги клучните израелски воени локации, под покровителство на Хезболах.
Сето ова укажува на мноштвото предизвици со кои се соочува Израел во Либан. Не може да ги отстрани борците на Хезболах од границата без да ги антагонизира локалните сојузници, да ги прошири судирите со Вашингтон или да привлече жестока одмазда од границите на Либан и пошироко.
За да ги намали тензиите со Хезболах, Израел треба да обезбеди прекин на огнот во Газа и да ги поддржи напорите на САД за решавање на спорот за копнената граница на Израел со Либан.
