Мал е бројот на граѓаните на земјите од Европската Унија кои себеси национално се сметаат за Европејци, како што и во поранешна СФР Југославија мал беше бројот на граѓани кои се сметаа себеси за Југословени, покажува истражувањето објавено во списанието „Политичка Мисла“.
Авторите Никола Петровиќ и Филип Фила од Институтот за социјални истражувања во Загреб и Марко Мраковчиќ од Правниот факултет во Риека го користеа истражувањето на Евробарометар за европската идентификација и тргнаа, како што велат, од главната статија на Душко Секулиќ, Гарт Меси и Ренди. Ходсон „Кои беа Југословените“, кој беше објавен во 1994 година во списанието „American Sociological Review“.
Европејци најмногу во Луксембург
Процентот на наднационална идентификација варира од година во година, а најновиот просек за ЕУ е 10,6 отсто. Најголем дел од нив ги има во Луксембург - 25,6 отсто, во Белгија 18 отсто, во Велика Британија 16,1 отсто, во Германија 14 отсто и во Шпанија 13,7 отсто.
Во Хрватска шест отсто од населението се идентификувало како европско, во Словачка 6,9, Словенија 7,7, Бугарија 8,5, Чешка 8,9 и Унгарија 11,5.
На дното се Португалија со 2,1 отсто, Грција со 2,8 отсто, Малта со 3,2 отсто и Ирска со 4,5 отсто.
Ниски нивоа на наднационален идентитет
„Ниското ниво на граѓани кои се идентификуваат себеси како Европејци и оние другите како Југословени во двете земји не е неочекувано бидејќи најмоќните носители на градењето на социјалистичка Југославија и европскиот проект не беа фокусирани на градење на наднационален идентитет кој би ги заменил постоечките национални идентитети на луѓето“, објаснуваат авторите.
Градењето и широкото прифаќање на наднационален европски идентитет е ограничено со фактот дека европскиот проект постои само неколку децении, додека националните идентитети во Европа се градат со векови.
Исто така, ова истражување наведува дека граѓаните кои имаат повисок социјален статус имаат поголема веројатност да се идентификуваат како Европејци, како што се чувствуваа и Југословените кои, преку миграција, мешани бракови и повеќе државјанства, имале повеќе контакти со делови од други наднационални политички заедници и имале помалку ексклузивна националност.
Една од главните разлики меѓу Социјалистичка Југославија и ЕУ во оваа област е фактот дека различните политички ориентации може да се поврзат со чувството на европеизам.
Иако Европа сè повеќе се поврзува со левичарските вредности, тоа не ги спречува некои од испитаниците од десницата да се идентификуваат како Европејци. На пример, во Белгија, антиимигрантските ставови ја зголемуваат веројатноста граѓаните да се идентификуваат како Европејци.
Зголемувањето на процентот на Европејци во Обединетото Кралство и Унгарија, според авторите, покажува се поголема поларизација околу прашањето на ЕУ, но во Обединетото Кралство тоа не било во можност да ја спречи дезинтеграцијата од ЕУ.
Сепак, зголемената мобилност и особено зголемената миграција во ЕУ може да ги зголеми перспективите за примарна европска идентификација.
