Кратово, еден од најстарите градови во Северна Македонија, денес доби значење во туризмот. Кратово сега е интригантна туристичка дестинација, позната по своите средновековни кули и мостови. Исто така, археолошките докази покажуваат дека Кратово е еден од најстарите градови на Балканот.
Сместено е во кратерот на изгаснат вулкан западно од Осоговските Планини, географска карактеристика што го направи градот значаен центар за рударството. Областа била едно од најбогатите места на Балканот со сребрена, бакарна и златна руда. Всушност, средновековните кули служеле за заштита на рудниците од грабеж и инвазија.
Од кулите што останале до денес, како што се Златкова, Симиќева, Крстева, Еминбегова, Хаџикостова и Саат кула го привлекуваат вниманието на туристите. Овие кули се поврзани со тајни подземни премини, од кои многу сега се затворени.
Всушност, еден од подземните премини е претворен во ресторан на неговиот излез. Ресторанот е веднаш под Симиќевата кула. Посетителите можат да побараат обиколка на овие пасуси од сопствениците на ресторанот.
Најпознатиот камен мост во Кратово е Радин мост, што му дава посебен шарм на градот заедно со другите камени мостови. Покрај овие атракции, градот ги возбудува туристите со своето историско значење и легендите поврзани со него.
Историско значење на градот
Сместено во североисточниот дел на Северна Македонија, Кратово своето име го добило од изгаснатиот вулкански кратер. Оваа географска карактеристика го позиционира меѓу најстарите рударски центри на Балканот. Низ историјата, Кратово се занимава со рударски активности за време на римскиот, византискиот и османлискиот период и на српското кралство.
Во Археолошкиот музеј во Скопје се зачувани различни монети од различни периоди, ковани во Кратово. Дополнително, во Кратово се ковале значителен дел од златните и сребрените монети користени за време на османлиската ера.
Овие монети може да се најдат во музеите во Анкара, вклучително и во Музејот на цивилизациите на Анадолија и во различни музеи во Истанбул.
За време на Османслискиот период, рударството имало големо значење, особено во контекст на балканските освојувања. Освојувањето на рударските територии, особено оние богати со злато и сребро, било од клучно значење за одржување на големи армии и задоволување на нивните потреби.
По Првата битка за Косово во која загина султанот Мурад I (1359-1389), а беше наследен од султанот Бајазит I (1389-1402), Османлиите започнаа експедиции во регионот, заземајќи многу територии, вклучувајќи ги и рудниците во Кратово.
Откако Кратово било освоено за време на српската кампања на султанот Бајазит, биле издадени првите прописи за рударство во османлиската историја.
Сепак, дефинитивната османлиска контрола над регионот била воспоставена за време на владеењето на султанот Мехмед II, означувајќи го почетокот на вековното османлиско владеење во Кратово, со продолжување на рударските активности.
Инвазијата и грабежите за време на битката во Виена во 1683 година предизвикаа значителни превирања во регионот, оптоварувајќи ја Османлиската империја. Во извештаите од локалните гувернери испратени до централната власт се споменува дека населението погодено од бунт и грабеж мигрирало во побезбедни области.
Тие го забележаа заминувањето на искусни рудари од Кратово, што резултираше со недостиг на квалификувани работници.
Во своите дела Кратово го спомнуваат и османлиските патници како Ќатип Челебија и Евлија Челебија. Тие го опишуваат Кратово дека има рудници за сребро и бакар и ковачница, тврдејќи дека изворот на златните и сребрените монети ковани во ковачницата биле рудниците во регионот.
Османлиското владеење во Кратово завршило за време на Кумановската битка во Балканските војни.
Легенда од османлиската ера
Мештаните во Кратово имаат да споделат неколку фасцинантни приказни. Една од овие приказни е за османлиските војници и за кралското семејство на градот.
Во тоа време, овие кули беа прилично важни. Тие им припаѓаа на луѓето што управувале со рудниците. Во нив живееле работници и чувари, кои го штителе и внимавале на местото и на богатството што го поседува.
Легендата вели дека постоела кула наречена Краљичина кула. Таа наводно била во сопственост на царицата Елена и царот Константин Дејановиќ, кои имале ќерка Сара. Кога Турците ги опколиле, Сара наводно побегнала од кулата, фрлајќи ги нејзините клучеви и бегајќи низ подземните премини со вреќи полни со злато.
Дури и во денешно време, оваа легенда продолжува да се раскажува, а луѓето сè уште сонуваат да го откријат скриеното богатство златни монети на ќерката.
Во Кратово секое ќоше има приказна која чека да биде раскажана за туристите. Ќе биде забавно да се откријат.
