Израелската војска остави зад себе трага на уништување во окупираните градови Џенин и Тулкарем на Западниот Брег по 10 дена брутална воена акција / Photo: AA

Израелската војска остави зад себе трага на уништување во окупираните градови Џенин и Тулкарем на Западниот Брег по 10 дена брутална воена акција, при што загинаа 30 палестински цивили и беа оштетени неколку домови и јавни згради.

Сега кога израелските војници ја прекинаа акцијата, влијанието на нивната агресија е сè уште опипливо надалеку.

Други окупирани села на Западниот Брег, во близина на градовите Рамалах, Хеброн и Витлеем, исто така беа сведоци на ноќни рации кои беа модели на израелските тактики за заплашување против домородните Палестинци.

Салам Захран, жителка на селото Деир Абу Машал во северозападниот дел на Рамалах, изјави за ТРТ Ворлд дека додека биле извршени бруталните рации, војската уфрлила и нови регрути за да ги обучуваат со нивните тактики.

„Воените офицери со новите тимови влегуваат дење и ноќе од повеќе од еден влез во нашето село и соседните села, ги обиколуваат и спроведуваат теренска истрага за апсење млади“, рече Захран.

Пукањето звучни бомби и солзавец врз минувачите и сопствениците на продавници, и удирањето автомобили на улиците со нивната воена опрема станаа вообичаена глетка за време на рациите, додаде таа.

Друга тактика на притисок што се користеше против селаните беше блокирање на влезовите во селата за да се ограничи движењето.

„Сите овие работи предизвикуваат вознемиреност и страв кај луѓето, додека нападите доселеници-војници исто така се интензивираа“, рече Захран.

Пред еден месец, нејзиниот 14-годишен син Гасан беше убиен од израелски војници додека си играше на влезот од селото во близина на израелската обиколница 465.

По неговото убиство доселениците фрлаа камења врз селаните кои се обидуваа да стигнат до него, а израелските војници продолжија да пукаат со боева муниција.

Израелска обиколница 465

Обиколните патишта имаат за цел да овозможат патување меѓу населените места со заобиколување на палестинските села.

Изграден на север од населбата Офра со конфискација на земјиштето на селото, патот 465 е еден од нив и е позициониран помеѓу селата Деир Абу Машал и Абауд.

Поврзувајќи ги населбите Халмиш и Атара со линијата Нилин, Махсум и Рантис одвнатре, овој главен пат меѓу две села е заедничка линија за Палестинците и илегалните еврејски доселеници, објаснува Захран.

„Нашето село е на главниот пат низ кој минуваат Палестинците и доселениците“, додава Захран, што доведе до тоа селото да биде изложено на постојано насилство од окупаторската армија и доселениците.

Под главната улица, има област наречена Ал-Кату, каде што бедуините и овчарите ги пасат своите животни.

Стоејќи на ридот, израелските војници и доселеници ги малтретираат палестинските овчари и децата што си играат таму, спречувајќи ги да се движат во областа, а понекогаш и пукајќи ги како што се случи со средното дете на Захран, Гасан, кој си играше на ова земјоделско земјиште.

Затворени влезови во селата

Од 7 октомври минатата година, израелската војска влегува во селото двапати неделно. Пред тоа беше еднаш неделно или на секои две недели,за да апсеат луѓе и за отстранување на палестинските знамиња.

Не се само рациите што ги нарушуваат животите на луѓето, бидејќи главниот влез во селото беше затворен од почетокот на израелската геноцидна војна врз Газа.

„Луѓето почнаа да бараат алтернативи за главниот влез, и како резултат на тоа беше поправен еден пат за да им се овозможи на жителите да влезат и да излезат од селото за да одат на работа“, вели таа, и покрај тоа што овие патишта се многу валкани и планински за употребата на автомобили.

Повеќето жители на селото треба да одат на работа во Рамалах. Тие вообичаено ги минуваат контролните пунктови на Халамиш, Атара и Ајн Синија, како и многу други што израелската армија моментално ги поставува.

„Понекогаш остануваме на овие места со часови, понекогаш не ни дозволуваат да поминеме и да одиме на работа“, вели Захран, додавајќи „дури и понекогаш не ни дозволуваат да се вратиме во селото откако ќе заминеме“.

„Човек ја напушта куќата и не знае дали може да се врати или не“, додава таа.

Неколку ноќи таа и нејзините деца претпочитаат да спијат во Рамалах, бидејќи работи во Рамала, а нејзините два сина одат на училиште таму.

Особено со почетокот на рацијата на Западниот Брег од страна на Израел, затворањата се зголемија.

Пред две недели израелската војска окупирала палестинска куќа во селото Беит Рима, а жителите на куќата ги протерувала повеќе од 10 часа. Во исто време ги затворија влезовите во селото и соседните села. Луѓето не можеа да се движат од рано наутро до доцна навечер, споделува Захран.

На 2 септември, околу 7:20 часот, тие го затворија главниот пат во селото Деир Абу Машал што поврзува неколку села и градот Рамалах, тврдејќи дека на патот има автомобил-бомба.

„Бевме спречени да поминеме и нѐ држеа на улица повеќе од три часа... Не можевме да одиме на работа, на училиште и на факултет“.

Таа споделува дека чува голема торба во автомобилот ако не може да се врати дома.

Овие одложувања и прекини се уште еден начин на угнетување, потенцира таа.

Доселеници поддржани од армијата

Не само што израелските сили го ограничуваат нивното движење, туку и малтретирањето на илегалните доселеници ги вознемирува Палестинците.

Доселеничкиот терор го достигна својот врв по војната, бидејќи тие продолжија со вандализмот и уништувањето во селата со оружје, под заштита на израелската армија.

„Од почетокот на војната не можеме да одиме во нашите земјоделски површини, особено што доселениците одат во нашите земји под заштита на армијата, носејќи го оружјето со себе“.

„Порано младите од селото се навикнаа да бидат до доцна на овие земји, постојано посетувајќи ги“, вели таа.

Илегалните ционистички доселеници корнеа дрвја таму и предизвикаа многу уништувања, продолжувајќи го нивниот вандализам речиси неделно, додава таа.

Во неделата, околу 20:30 часот, таа сподели дека доселениците се собрале на контролниот пункт Атара и кружниот тек Раваби, кои се патиштата што водат до нивното село, и почнале да фрлаат камења врз луѓето со заштита на војската.

Така беше и кога беше убиен нејзиниот син Гасан. По пукањето на војниците, доселениците фрлаа камења врз палестинскиот народ кој се обидуваше да дојде до момчето кое остана на земја искрварено 15 до 20 минути.

Случајот на нејзиниот син е само еден пример за трагедијата нанесена на Палестинците како резултат на долгогодишната израелска окупација и насилството на доселениците поддржано од армијата, особено влошено со 11-месечната брутална војна во Газа.

Најмалку 137 палестински деца се убиени на окупираниот Западен Брег од 7 октомври минатата година, според Одбрана за децата Палестина (ДЦИП) со седиште во Рамалах.

TRT World
Популарни