Првото градско училиште, што беше отворено во 1926 година во Ербил, Ирак, и служеше како образовна институција 77 години, во последните 10 години служи како музеј.
Училиштето „Ула“, што е основано во историскиот замок „Ербил“ пред околу 100 години, една година подоцна е преселено на своето место во близина на денешниот замок. Училиштето „Ула“ е познато како прво училиште во градот во модерна смисла.
Училиштето на прв поглед привлекува внимание со ѕидовите погодни за урбана архитектура и својата мала градина.
Меѓу другото, во еден дел од музејот има предмети и ракописи на учениците кои учат во ова училиште и на наставниците кои предаваат.
Образованието во училиштето продолжило до 2003 година
Умид Берзенџи, директорот на Музејот за образование и архив во Ербил, за АА истакна дека основното училиште „Ула“ е основано во замокот Ербил во 1926 година.
„Во ова училиште заедно учеа курдски, туркменистански, арапски, ерменски и еврејски ученици“, рече Берзенџи.
Нагласувајќи дека образованието во училиштето продолжило до 2003 година, Берзенџи рече дека од 2003 година зградата не била користена 7 години.
„Еден од ретките музеи на Блискиот Исток“
Умид Берзенџи исто така додаде: „Авторот Исмаил Берзенџи до Министерството за образование дава предлог местото да се користи како музеј и образовна архива. Ова е еден од ретките музеи на Блискиот Исток. Прв во Ирак и Регионалната курдска управа во северен Ирак (IKBY).“
Наведувајќи дека во училиштето има 13 простории, Берзенџи додаде дека во архивските простории со историски документи и книги има и предмети и книги на директорот и наставниците.
„Подоцна со еден повик децата и внуците на учениците кои се образуваа во оваа установа ги донираа своите предмети. Кога ќе ги погледнете просториите, можете да видите колку е важно образованието.“
Во ова училиште се школуваше и туркменистански министер
Еден од учениците што се школувал во ова училиште бил и Ајдин Маруф, министер одговорен за етнички и религиозни работи на Регионалната курдска управа во северен Ирак (IKBY) и член на Извршниот одбор на Ирачкиот туркменски фронт.
Маруф, опишувајќи го училиштето како историско, рече дека е „знак за заеднички живот“.
„Во 1972 година започнав да се школувам во ова училиште и учев тука 6 години. Наставниците им даваа сериозно значење на учениците и образованието. Секојдневно ни даваа домашни задачи и ги контролираа. Доколку учениците не ја изработеа домашната задача, се контактираа нивните родители“, нагласи министерот Маруф.
Посочувајќи дека има многу спомени со учениците и наставниците во ова училиште, Маруф додаде: „Еднаш месечно го посетувам местото каде што се здобив со основно образование и горд сум на моето училиште.“
