Природните предатори, како што се птиците и инсектите, би можеле да бидат ефикасна алтернатива на пестицидите, намалувајќи ја популацијата на штетници кои ги голтаат земјоделските култури и истовремено зголемувајќи ги приносите, објавија научниците во средата.
Штетниците се одговорни за околу 10 проценти од загубите на земјоделските култури секоја година, но нивната контрола се врши преку широка употреба на хемиски пестициди.
Дали птиците, пајаците и бубачките можат да ја завршат работата како и пестицидите?
Научниците од Бразил, САД и Чешка ги анализираа претходните истражувања за контрола на штетници со користење на овие предатори и открија дека тие помогнале да се намали популацијата на штетници за повеќе од 70 проценти додека ги зголемиле приносите на културите за 25 проценти.
„Природните предатори се добри за контрола на штетници, а нивното одржување е клучно за да се обезбеди контрола на штетниците во иднина со оглед на неизбежните климатски промени“, изјави за АФП водечкиот автор на студијата Габриел Болдорини, докторант на Федералниот рурален универзитет во Пернамбуко во Бразил.
Иако научниците „директно не ја споредиле ефикасноста на овие предаторски безрбетници против пестицидите“, рече тој, штетата што пестицидите ја предизвикуваат на екосистемите и биолошката контрола е добро документирана, од губење на биолошката разновидност и загадување на водата и почвата до ризици по здравјето на луѓето.
Научниците открија дека предаторите биле поефикасни во контролирањето на штетниците во регионите со поголема варијабилност на врнежите, што се очекува да се зголеми поради климатските промени.
Научниците исто така беа изненадени кога открија дека имањето еден вид природен предатор е исто толку ефикасно како и повеќе видови, рече Болдорини.
„Општо земено, колку повеќе видови има, толку подобро функционираат екосистемите. Но постојат исклучоци“, рече тој, додавајќи дека само еден вид може да ја заврши работата исто толку добро.
Климатските промени и зголемувањето на нивото на јаглерод диоксид влијаат и на приносите на културите и на динамиката на ширење на штетниците со зголемување на нивната стапка на преживување.
Во меѓувреме, други студии покажаа дека заедниците на безрбетници, од витално значење за здравјето на екосистемот, брзо се намалуваат на глобално ниво.
Болдорини рече дека зачувувањето на безрбетниците гарантира контрола на штетницте и зголемена продуктивност, без оштетување на екосистемите.
