Уривањето на хеликоптерот со иранскиот претседател Ибрахим Раиси во неделата врати во центарот на вниманието многу слични инциденти во кои шефови на држави или влади преживеаја или ги загубија животите.
Анадолу состави листа на хеликоптерски и авионски несреќи во кои учествуваа шефови на држави и влади кои датираат од 1936 година.
На 9 декември 1936 година, тогашниот шведски премиер Арвид Линдман загина кога авионот Даглас ДЦ-2 во кој се наоѓаше се урна во куќи во близина на аеродромот Кројдон, Велика Британија во густа магла веднаш по полетувањето.
На 7 септември 1940 година, парагвајскиот претседател маршал Хозе Феликс Естигарибија загина во авионска несреќа.
На 4 јули 1943 година, полскиот војник и државник Владислав Сикорски, кој ја предводеше полската влада во егзил за време на Втората светска војна, загина кога неговиот авион се урна во Гибралтар.
На 16 јуни 1958 година, тогашниот привремен претседател на Бразил, Нереу Рамос, загина кога се урна авион на „Крузеиро ерлајнс“.
На 29 март 1959 година, Бартелеми Боганда, претседател на Централноафриканската Република и херој на независноста, почина по падот на неговиот авион.
На 18 септември 1961 година, авионот на тогашниот генерален секретар на ОН Даг Хамаршелд, кој беше на должност да посредува за мирот во Конго, се урна во денешна Замбија. Во несреќата загинаа 16 лица, меѓу кои и Хамаршелд.
На 13 април 1966 година, ирачкиот претседател Абдул Салам Ариф загина во хеликоптерска несреќа. Ариф дојде на власт преку државен удар во февруари 1963 година.
На 27 април 1969 година, боливискиот претседател Рене Бариентос загина кога неговиот хеликоптер се урна во градот Кочабамба.
На 18 јануари 1977 година, авионот Леарџет 25 на југословенскиот премиер Џемал Биједиќ се урна на планината Инац во близина на Крешево во Босна и Херцеговина. Во несреќата загинаа Биједиќ, неговата сопруга и уште шест лица.
На 27 мај 1979 година, авионот со мавританскиот премиер Ахмед Оулд Бусеиф, кој требаше да присуствува на африкански самит, се урна кај брегот на Дакар. Во несреќата загинал Бусеиф.
На 4 декември 1980 година, португалскиот премиер Франциско Са Карнеиро и министерот за одбрана Аделино Амаро да Коста загинаа кога нивниот авион се урна во главниот град Лисабон веднаш по полетувањето.
На 24 мај 1981 година, еквадорскиот претседател Хамес Ролдос Агилера и министерот за одбрана, генерал-мајор Марко Субија Мартинез ги загубија животите кога авионот во кој се наоѓаа се урна во близина на границата со Перу.
На 31 јули 1981 година, панамскиот претседател Омар Торијос загина кога малиот авион со кој леташе се урна во шума.
На 19 октомври 1986 година, двомоторен авион во кој се наоѓаше претседателката на Мозамбик Самора Машел и неколку министри од Мозамбик се урна во близина на границата меѓу Мозамбик и Јужнофриканската Република. Триесет и три лица загинаа во несреќата, меѓу кои Машел, некои министри и високи функционери на владата на Мозамбик. Во истрагите спроведени по несреќата, пилотот е прогласен за виновен.
На 1 јуни 1987 година, либанскиот премиер Рашид Карами го загуби животот кога експлодираше бомба во хеликоптерот во кој се наоѓаше за да замине за Бејрут. Бомбата со далечински управувач, тешка приближно 300 грама и поставена зад седиштето каде што седна, беше активирана веднаш по полетувањето. Во несреќата загина само Карами.
На 17 август 1988 година, воен авион Ц-130 со пакистанскиот претседател Зиа ул Хак, неговите пет генерали и американскиот амбасадор Арнолд Луис Рафел се урна во близина на Бахавалпур, приближно 530 километри јужно од главниот град Исламабад. Во несреќата во која немало преживеани, инспекторите се фокусирале на можноста за саботажа.
На 6 април 1994 година, во близина на аеродромот Кигали беше пукано врз авион со претседателот на Бурунди, Сиприен Нтаријамира и претседателот на Руанда, Јувенал Хабјаримана. Нема преживеани од авионот кој се урна во областа каде што се наоѓа претседателската палата.
На 26 февруари 2004 година, во близина на градот Мостар во Босна и Херцеговина се урна авион со Борис Трајковски, кој беше втор претседател на Македонија, и неговата делегација што ја придружуваше. Во несреќата загинаа осум лица, меѓу кои и Трајковски и неговите советници. Меѓународната комисија формирана за да ја испита авионската несреќа, објави во извештај споделен со јавноста по двегодишно истражување дека авионската несреќа е резултат на „пилотска грешка“.
На 10 април 2010 година, авион Тупољев 154 со 96 лица, вклучително и полскиот претседател Лех Качински и неговата сопруга летаа кон аеродромот во Смоленск, Русија каде што требаше да присуствуваат на церемонијата за комеморација на масакрот во Катин, во која беа погубени околу 22.000 Полјаци за време на периодот на Сталин. При слетувањето, авионот паднал во шумска област. Немаше преживеани.
На 5 февруари 2024 година, хеликоптер Робоинсон Р-66 со поранешниот чилеански претседател Себастијан Пинера и неговата придружба се урна во езерото Ранко во регионот Лос Риос. Хеликоптерот се урнал непосредно по полетувањето поради силен дожд и густа магла. Три лица успеале да скокнат во езерото и да стигнат до брегот Пинера починал бидејќи не можел да го одврзе појасот.
Шефовите на држави кои преживеале авионска или хеликоптерска несреќа
На 11 април 1955 година, кинескиот премиер Жу Енлаи преживеа атентат
Откако изнајмил авион на Ер Индија за пат во Индонезија. Енлаи, кој ги промени плановите за патување во последен момент откако добил предупредување, не се качил во авионот. Авионот се урнал во Јужното Кинеско Море по експлозија на бомба. Единаесет патници го загубија животот, а тројца преживеаја.
На 17 февруари 1959 година, Аднан Мендерес, деветтиот премиер на Туркије, беше оддалечен 4,5 километри од аеродромот Гетвик во Лондон, каде што замина да потпише договор за Кипар меѓу Туркије, Англија и Грција. Тој го преживеал уривањето на авионот. Во несреќата животот го загубија 14 лица, меѓу кои и тогашниот генерален директор на Анадолу, Сериф Арзик, а седум лица, меѓу кои и екипажот и патниците, беа повредени.
На 9 февруари 1977 година, поранешната кралица на Јордан Алија Тукан загина во хеликоптерска несреќа во градот Тафила. Сопругот на Тукан, кралот Хусеин бин Талал, ја преживеа несреќата. Јорданскиот министер за здравство во тоа време, Мохамед ал-Бешир, го загуби животот во несреќата, која се случи поради силен дожд.
Во јуни 1994 година, англискиот крал Чарлс III, кој во тоа време бил принц од Велс, изгубил контрола над авионот со кој летал поради силните ветрови, поради што тој се урнал. Иако во инцидентот нема повредени, направена е штета од над 1 милион долари.
