Како што турскиот народ слави шест години од пропаднатиот обид за државен удар во 2016 година, важно е да се запамети зошто 15 јули се прославува како ден на Демократијата и националното единство и зошто претставува пресвртна точка во историјата на Туркије.
На ноќта на отпорот пред шест години, милиони граѓани излегоа на улиците и ги ризикуваа нивните животи за да ја заштитат демократијата во Туркије и избраниот претседател Реџеп Таип Ердоган соочени со терористичката организација ФЕТО, организаторите на пропаднатиот обид за државен удар.
Тоа го одбележа првиот пат во историјата на републиката воен преврат да биде спречен единствено благодарение на цивилниот отпор, па така демократијата триумфираше.
Во текот на спротивставувањето на групата на вооружени војници лојални на ФЕТО беа убиени 251 лице, повеќето од нив цивили, а најмалку 2.700 беа ранети.
Тој петок, заговорот на ФЕТО да ја собори власта опфати напади на Парламентот, Претседателството, безбедносните сили, воздушни бази и цивили. Два моста на Истанбулскиот Теснец беа забарикадирани со тенкови и тешко вооружување.
Но, откако Ердоган го повика народот да ги заземе улиците, илјадници се одзваа вооружени единствено со нивната храброст. Десетици беа убиени на Мостот на мачениците на 15 јули - со застрашувачки слики како војниците од пучот пукаат на цивили и со тенкови ги прегазуваат.
Нападите продолжија и следното утро, додека заглушувачките звуци на авионите Ф-16 се слушаа над небото на Истанбул и Анкара. Цел на пучистите беше и претседателот Ердоган, кој успеа да побегне без повреди од обидот за атентат или киднапирање.
Талха Косе за Дејли Сабах пишуваше за сите работи кои ќе беа загрозени доколку обидот за државен удар беше успешен.
„Ако турскиот народ не се спротивставеше на обидот за преврат, фрагментацијата на општеството и колапсот на турскиот државен апарат, најверојатно ќе доведеше до граѓанска војна, зголемени терористички активности во границите на Туркије и нелегална окупација на некои региони на турската граница“, напиша Косе.
Во неделите по неуспешниот обид за државен удар, турските обвинители собраа докази кои ја потврдуваат вмешаноста на ФЕТО и нејзиниот водач со седиште во САД, Фетулах Ѓулен. Терористичката организација беше обвинета за долготрајна кампања за соборување на државата преку инфилтрација во институциите, особено во војската, полицијата и судството.
Во меѓувреме, многу од западните сојузници на Туркије не го осудија заговорот за пучот веднаш ниту понудија силна поддршка за владата, нешто што турското лидерство не го заборави.
Без оглед што беа претставени сите докази за почеток на правните постапки, Соединетите Американски Држави, каде што Ѓулен продолжува да престојува, не направија речиси ништо за да го истражат него и неговата огромна мрежа на бизниси.
Победата на турскиот народ на 15 јули исто така носи и подлабоко значење. Обележани со историја на пучеви, тоа што се случи во 2016 година значеше цврсто укорување на мешањето на војската од 60-те години наваму.
Воениот пуч во 1960 година го сруши од власт Аднан Медерес, првиот демократски избран премиер на државата и неговата влада, по што воената хунта изврши негова егзекуција една година подоцна. Во 1980 година, државен удар беше предводен од тогашниот началник на Генералштабот, генерал Кенан Еврен и траеше три години.
Токму таа тежина на историјата, заедно со народната волја да се каже никогаш повеќе, доведе стотици илјади луѓе од сите возрасти и политичко потекло храбро да ги заземат улиците и да спречат напад врз нивната демократија во летото 2016 година.
Оттогаш, 15 јули стана симбол на победа за оние кои веруваат во демократска Туркије - и инспирација за милионите кои турската демократија ја гледаа како светол пример во муслиманскиот свет.
