Југословенскиот, а подоцна и хрватски режисер со црногорско потекло, Вељко Булајиќ познат по партизанските филмови „Битка на Неретва“ и „Козара“, почина на 96-годишна возраст, потврдија денеска за „Јутарњи лист“ членови на семејството.
Булајиќ е роден на 22 март 1928 година во Вилуша кај Никшиќ во Црна Гора. На три години се преселил во Сараево, а во 1943 година се приклучил на партизанското движење. Следната година бил тешко ранет, а од 1946 година живее во Загреб.
Учел во вечерни училишта и работел во одделението за култура на Домот на ЈНА. Подоцна се запишал на филмски курс во Јадран филм.
Булајиќ студирал филмска режија на Centro sperimentale во Рим, каде по дипломирањето во 1959 година бил асистент на италијанските режисери Федерико Фелини и Виторио Де Сика.
По враќањето во Југославија го снимил првиот долгометражен филм „Воз без возен ред“ (1959), потоа „Војна“ (1960) и „Узаврели град“ (1961), како и воениот еп „Козара“ (1962).
По разорниот земјотрес во Скопје во 1963 година го снимил долгометражниот документарен филм „Скопје 63“ (1964), за кој добил повеќе меѓународни награди.
Во 2009 година ја доби наградата за животно дело „Владимир Назор“.
Булајиќ го режираше воениот спектакл „Битката на Неретва“ (1969), најгледаниот партизански филм и кандидат за Оскар, историскиот „Атентат во Сараево“ (1975), но и периодниот филм со елементи на фантазијата „Човекот што треба да убие“ ( 1979).
Последното прикажано дело на Булајиќ е „Либертас“ (2006), за дубровничкиот писател Марин Држиќ.
