Последниот познат жив тасманиски тигар, познат и како волк со кучешка глава или тилацин, починал во заробеништво во 1936 година во зоолошката градина Бомарис

Научниците за прв пат успеаја да добијат рибонуклеинска киселина (РНК) на изумрено животно, тасманискиот тигар, објавија истражувачите од Универзитетот во Стокхолм. Овој револуционерен успех ги зголемува шансите за оживување на животно за кое претходно се мислеше дека е изгубено. засекогаш, пренесува француската новинска агенција АФП.

“РНК никогаш претходно не била добиена и секвенционирана од изумрен вид”, рече Лав Дејлен, професор по еволутивна геномика на Универзитетот во Стокхолм и еден од водачите на проектот.

Според неа, ова е мал чекор кон овозможување во иднина да се оживеат изумрените видови.

Дејлен и нејзиниот тим успеаја да ја секвенционираат основната РНК секвенца на 130-годишен примерок од тасманиски тигар - складиран на собна температура во шведскиот природонаучен музеј. Врз основа на ова, тие беа во можност да ја реконструираат РНК на неговата кожа и скелетните мускули.

Ако сакате да оживеете изумрено животно, тогаш треба да знаете каде се гените и во кои ткива се регулирани, објасни Дејлен, нагласувајќи дека е неопходно да се знае и ДНК и РНК. Една од најважните задачи на РНК е преносот на генетските информации помеѓу ДНК и рибозомите.

Последниот познат жив тасманиски тигар, познат и како волк со кучешка глава или тилацин, починал во заробеништво во 1936 година во зоолошката градина Бомарис во Тасманија. По европската колонизација на Австралија, животното било прогласено за штетник, а властите понудиле награда за секое убиено возрасно животно.

Возбудлива идеја

Даниела Калтоф, шеф на колекцијата на цицачи на Природонаучниот музеј, рече дека идејата за можно оживување на тасманиските тигар е „возбудлива идеја“.

“Ова е фантастично животно и би сакала повторно да го видам во живо”, рече таа, покажувајќи ја кожата со црно-кафеави пруги што истражувачите ја користеле во нивната студија.

Научниците одлучија да го оживеат овој вид торбар, меѓу другото, бидејќи неговото природно живеалиште во Тасманија е главно зачувано. Нивните наоди се исто така важни за проучување на пандемични РНК вируси.

РНК е носител на генетски информации кај некои видови вируси. Многу пандемии, како што се коронавирусот или шпанскиот грип, беа предизвикани од РНК вируси, објасни Дален.

“Ние всушност би можеле да одиме и да ги бараме овие вируси во остатоците од дивите животни складирани во музејските збирки. Ова всушност може да ни помогне да ја разбереме природата на пандемијата и од каде доаѓаат пандемиите”, рече таа.

Студијата ја отвора вратата за користење на музејските збирки на овој нов начин.

“Има милиони и милиони исушени кожи и исушени ткива од инсекти, цицачи и птици во музејските збирки низ светот, а сега навистина може да се оди и да се врати РНК од сите тие примероци”, рече Дejлен.

TRT Balkan / агенции
Популарни