Со напредна технологија и со помош на вештачка интелигенција, научниците сѐ повеќе откриваат докази дека многу животни се многу попаметни отколку што се мислеше.
Од мајмуни кои се лекуваат до слонови кои меѓусебно се повикуваат по име, чудесниот свет на природата беше полн со фасцинантни откритија во текот на 2024 година.
Се вели дека слоновите никогаш не забораваат, но во јуни научниците објавија дека овие величествени, здружени суштества се толку паметни што дури можат да се повикуваат едни со други со уникатни имиња.
Во извештајот во списанието Nature Ecology & Evolution се забележани податоци за слонови од африканска савана кои се одзиваат на поединечни имиња. Тие се еден од ретките диви животински видови познати по тоа.
Имињата се во форма на низок татнеж што може да се слушне на големи растојанија низ саваната.
Биолозите користеле машинско учење за да откријат употреба на имиња во звучна библиотека со вокализации на слонови снимени во кенискиот национален резерват Самбуру и Националниот парк Амбосели.
Во еден експеримент, слонот Маргарет слуша снимен повик кој го содржи нејзиното име. Таа одговарала со мавтање со ушите и веднаш возвраќа на повикот.
Во друг случај, Маргарет е снимена како слуша снимен повик до друг слон. Застанува да слуша, но не возвраќа на повикот.
„Слоновите се однесуваат многу интересно кога, на пример, се во голема група женки, една се јавува и целата група одговара, се собира околу неа или ја следи“, објаснува Џорџ Витемиер, коавтор на извештајот и професор на Ворнер колеџот за природни ресурси на Државниот универзитет во Колорадо.
„Тогаш таа прави навидум многу сличен повик и никој нема да одговори, никој нема да одговори на тој повик, освен еден слон и тој слон ќе се јави или ќе дојде кај неа. Тоа значи дека имаат начин да комуницираат со кого сакаат да зборуваат“.
Слоновскиот повик вклучува инфразвучни звуци под опсегот на човечкиот слух. Научниците сè уште не знаат кој дел од вокализацијата е името.
Научниците долго време многу добро ги разбираат аспектите на комуникацијата на морските животни, вклучувајќи ги свирежите што ги користат делфините и песните што ги пеат грбавите китови.
Сите знаат дека шимпанзата се паметни. Но истражувањето на Универзитетот во Оксфорд објавено оваа година сугерира дека тие имаат софистицирана медицинска култура и бараат растенија со силни антибактериски и антиинфламаторни ефекти.
Студијата следеше две заедници на шимпанза во текот на неколку месеци, конкретно болни единки и растенијата кои ги барале.
Во централниот шумски резерват Будонго, шимпанзо со повредена рака ги јадело листовите на папратот Christella parasitica.
Друга женка со паразитска инфекција е забележана како јаде кора од мачкин трн. Тоа било првпат шимпанзата од оваа заедница да бидат видени како го консумираат ова растение.
Лабораториските тестови открија дека кората има антивоспалителни и антимикробни својства.
Тимот открил дека животните конкретно барале 13 видови растенија, вклучително и мртво дрво.
Лабораторијата откри дека 88% од растителните екстракти го намалуваат растот на бактериите, додека 33% имаат антиинфламаторни својства.
Ги нарекуваат „шумски човек“, па можеби не е изненадување што орангутаните одат чекор понатаму во самолекувањето.
Во мај оваа година, научниците објавија дека набљудувале орангутан во Индонезија, кој се чини дека лекува и покрива рана со лекови од тропско растение.
Орангутанот Ракус ги откинал и потоа ги џвакал листовите на лековито растение кое луѓето низ Југоисточна Азија го користат за лекување болка и воспаление.
Возрасниот мажјак потоа со прстите го нанесувал сокот од растението на раната на десниот образ.
Потоа го притиснал изџваканото растение за да ја покрие отворената рана како импровизиран завој, се вели во студијата објавена во Scientific Reports.
„Го набљудувале како се храни со ова растение 13 минути. А потоа продолжил да џвака, но престанал да голта и го ставил растителниот сок од устата директно на раната, објаснува Изабел Лаумер, когнитивен биолог од Институтот за однесување на животните Макс Планк.
Го повторувл тоа седум минути. Така, билниот сок го ставал на раната повторно и повторно, а подоцна од устата извадил и појака тревкаста материја и ја ставал на раната покривајќи ја целосно.
Фотографиите покажуваат дека раната на животното се затворила во рок од два месеци без никаков проблем.
Многу сопственици на кучиња сметаат дека нивните миленици повеќе го разбираат човечкиот јазик отколку едноставните команди.
Тие реагираат не само на вербалните знаци како „седи“ и „остани“, туку и на оние што се однесуваат на нивните омилени играчки, автомобили.
Но науката имаше проблем да утврди дали кучињата всушност активираат ментална слика во нивниот ум кога ќе го слушнат името на некој предмет, што би сугерирало подлабоко разбирање на јазикот сличен на оној што го поседуваат луѓето.
Во март оваа година, една студија во Унгарија покажа дека покрај тоа што можат да одговорат на команди како „превртување“, кучињата можат да научат да поврзуваат зборови со одредени предмети. Ова се нарекува референцијално разбирање, кое досега не беше докажано кај кучињата.
Студијата, спроведена на Одделот за етиологија на Универзитетот Еотвос Лоранд во Будимпешта, користела електроди прикачени на главите на кучињата за мерење на мозочната активност.
Експериментите, кои беа спроведени на 18 кучиња, покажаа различен образец на мозокот кога на кучињата им беше покажан предмет што одговара на вербалниот знак отколку кога не беше - сугерирајќи дека животните смислиле ментална слика за предметот врз основа на неговото име.
