Ху Грукут поминува преку небројни песочни дини распространети до каде што може да види човековото око кога патува до археолошките локалитети на северниот дел на Арапскиот Полуостров. Но, истите пустински области некогаш беа бујни и зелени, привлекувајќи ги раните луѓе и големите животни како нилските коњи што мигрирале надвор од Африка за да се задржат околу древните езера, сугерираат новите докази.
До пред една деценија, Арапскиот Полуостров беше празна точка на мапата за научниците кои се обидуваа да ја реконструираат приказната за раната човечка еволуција и миграциите надвор од Африка. Многу повеќе е познато за раните човечки населби во регионот Левант-денешен Израел, Јордан, Либан и делови од Сирија-каде што се спроведуваат обемни археолошки истражувања повеќе од еден век.
Но, Арапскиот Полуостров, исто така, може да одиграл важна улога како мост помеѓу Африка и Евроазија, се вели во студијата објавена во списанието „Природа“.
„Арабија не беше дел од приказната за раната миграција на луѓето, затоа што толку малку се работеше таму порано“, рече коавторот Мајкл Петраглија, палеолитски археолог во Институтот Макс Планк за наука за човечка историја во Јена, Германија. Истражувачкиот тим вклучуваше научници од Германија, Саудиска Арабија, Австралија, Обединетото Кралство и од други места.
Поттикот за внимателно барање археолошки остатоци во регионот дојде од сателитските снимки кои открија траги од праисториски езера во сега сушните региони.
„Забележавме нијанси а бои направени од древни езера-песочните дини имаат портокалова боја, додека древните езера се затемнети со бела или сива боја“, вели Грукут, исто така од Институтот Макс Планк.
Обемните ископувања во текот на една деценија открија камени алатки од повеќе периоди на праисториска населба од раните човечки групи, најстарите пред 400.000 години. Анализата на примероците од седименти од античките езера и остатоци од нилски коњи и други животни откри дека во текот на неколку периоди во далечното минато, полуостровот бил дом на езера и пасишта преку целата година.
За време на овие прозорци на гостопримлива клима, раните луѓе и животни се селеле од североисточна Африка на Арапскиот Полуостров, велат истражувачите.
„Реките и езерата, опкружени со пасишта и савани, би привлекле животни, а потоа и раните луѓе кои би биле во потрага по животни“, рече Петраглија.
На нилските коњи им е потребна вода длабока неколку метри преку целата година за да живеат. Остатоци од други животни, вклучително и ноеви и антилопи, укажуваат на „силна биолошка врска со североисточна Африка“, рече тој.
„Она што го направи оваа истражувачка група е навистина извонредно комбинирање археолошки и климатски записи од пред 400.000 години наназад, за да покаже дека раните луѓе се преселиле низ овој пејзаж кога климата се променила“, рече палеоантропологот Рик Потс, кој ја води програмата за човечко потекло во Националниот музеј „Смитсонијан“.
„Епизодното присуство и отсуство на население на Арапскиот Полуостров е во склад со климатските осцилации“, рече Потс, кој не беше вклучен во новата студија.
